Time flies when you're having fun!
Blijf op de hoogte en volg Milou
25 Februari 2015 | Zuid-Afrika, Stellenbosch
Wat vliegt de tijd. Voordat ik het weet is er weer een week om, laat staan hoe snel een dag dan gaat.
Inmiddels werk ik de crèche waar ik de komende vier maanden zal werken. De eerste twee weken stonden in het teken van oriënteren en bekijken welke crèche het beste bij je past. Over de 1e crèche had ik al verteld in mijn vorige verslag, over de 2e crèche nog niet.
Ik vond het al heftig om de 1e crèche te zien en toen ik op de andere crèche kwam schrok ik nog erger. De kids zaten in een nog kleinere ruimte en hier waren nog minder faciliteiten dan op de 1e crèche. Bijna alle kinderen huilden, tafels en stoeltjes stonden opgestapeld en werden helemaal niet gebruikt, er lagen een paar matrassen op de grond voor kinderen die wilden slapen, er was geen verschoontafel voor de baby’s, heel weinig speelgoed en veel kinderen hadden wondjes. Toen ik dacht bijna alles gezien te hebben, bleek nog dat de kinderen enorm veel te eten kregen. Eerst kregen ze yoghurt, daarna chips (!) en een uurtje later kregen ze lunch in de vorm van melk met brood of een warme maaltijd. Sommige kinderen werden door de leidster gevoerd. Ook de kinderen die niet wilden eten werden bijna gedwongen om te eten. De lepel werd naar binnen geduwd en het kind moest en zou eten. Als ze het uitspuugden werd de leidster boos en gaf ze het weer opnieuw. Ik vond dit echt vreselijk om te zien. Mijn eerste gedachte was dan ook: hier wil ik geen vier maanden blijven.
De dag erna ging ik er weer naartoe en toen was het al beter. Met de kinderen ging het goed en de sfeer was beter. Alleen het eten geven door de leidster was nog steeds hetzelfde. De kinderen die ik eten gaf heb ik laten eten op hun eigen tempo en als ze niet meer hoefden heb ik het weggezet.
Er waren hele schattige baby’s op de crèche waar ik natuurlijk lekker mee geknuffeld en gespeeld heb.
Op de 3e dag had ik zin om naar die crèche te gaan. Ook die morgen was weer erg leuk. En toen sloeg de twijfel toe. Voor welke crèche moest ik nu kiezen? Ik vond het echt heel lastig en heb geprobeerd om naar mijn gevoel te luisteren. Probleem was alleen dat beide crèches mijn hart hadden gestolen. Ik wilde voor allebei wat betekenen.
Uiteindelijk heb ik gekozen voor de crèche waar ik me het prettigste voelde bij de leidsters en dat was op de 1e crèche. Ook zij handelt op een bepaalde manier die niet mijn voorkeur heeft, maar daar kunnen we wat aan doen.
Deze week zijn we gestart op onze vaste crèches. Weer even wennen om weer op een andere groep te staan. Ook miste ik de baby’s wel een beetje. De afgelopen drie dagen werden we flink uitgetest door de kinderen. Het is echt heel lastig om niet te kunnen communiceren met de kinderen. Zij merken dat natuurlijk ook waardoor ze dingen zeggen die we natuurlijk niet kunnen verstaan, maar je merkt gewoon dat ze iets zeggen om je uit te dagen. Ook lachen ze je recht in je gezicht uit. Het is ook lastig om duidelijke grenzen aan te geven omdat je de taal niet spreekt en ze niet zo goed Engels kunnen. Alleen standaard woordjes zoals stop. Maar om nou de hele morgen stop te roepen is ook zo iets, dan wordt het zo negatief. Ik probeer wel te laten merken dat ik iets fijn vindt, als kinderen bijvoorbeeld naar me luisteren of netjes werken geef ik ze een duim of high-five zodat ze leren welk gedrag positief is. Door ze te complimenteren hoop ik dat ze dat gedrag vaker zullen laten zien.
Ook probeer ik dingen uit met belonen. Zo geef ik bijvoorbeeld eerst de kinderen die rustig zitten te wachten wat speelgoed en kinderen die niet luisteren laat ik wachten. Op die manier probeer ik grenzen aan te geven en duidelijkheid te geven.
Het is nog even zoeken en ik ben ook pas net bezig, maar het is wel fijn om te merken dat kinderen naar je luisteren en dingen van je oppakken, al is dat maar 1 van de 10 keer. 9 van de 10 keer luisteren ze namelijk niet ;)
De middagen in Jonkershoek zijn wat rustiger. Ook kunnen we daar zelf wat meer ontspannen door lekker met de kinderen buiten te spelen. Wij vieren vinden het belangrijk dat de kinderen kunnen ontspannen omdat ze al de hele dag op school hebben gezeten. Echter wordt er daar op dinsdag en donderdagmiddag veel waarde gehecht aan het rekenwerk. Er komt dan een juffrouw en zij rekent met de kinderen. Beter gezegd: ze geeft ons de opdracht om met de kinderen te rekenen. We worden dus een beetje gecommandeerd om dingen te gaan doen op die dagen en daar zijn wij dus niet van gediend waardoor wij weer geen zin hebben om op dinsdag en donderdag daar naartoe te gaan. We doen dit wel, maar proberen die juffrouw een beetje te vermijden voor hoever dat gaat.
Misschien handig om daar een keer met haar over te praten.
Er werkt daar ook nog een jongen, een soort manager. Wanneer je met hem praat is hij heel aardig en grappig, maar zodra de kinderen komen is het een echte zuurpruim. Er kan geen lachje vanaf en grapjes met de kinderen maken is blijkbaar heel erg lastig voor hem.
Zo kwamen we vandaag op het briljante idee om een watergevecht te houden en dus gingen we ballonnen vullen met water. De manager leek hier niet blij van te worden en ging weg. Hij woont daar heel dicht in de buurt en gaat vaker naar huis om wat dingen te doen, iedere middag wel drie keer, maar nu bleef hij volgens mij extra lang weg. Toen hij terugkwam hebben we even duidelijk gemaakt dat hij iets heel leuks heeft gemist.
Dit maakt de stage in Jonkershoek ook wel lastig omdat hij heel anders is als de kinderen er zijn. Hij is dan echt chagrijnig en kan heel bot en boos op de kinderen reageren terwijl dat helemaal niet nodig is.
Maar goed, verder gaat alles goed hier. Het is hier heerlijk weer, lekker warm en lekker zonnig. Lekker in de korte broek dus :)
Afgelopen weekend zijn we naar Simon’s Town geweest, naar de pinguïns. Zo ontzettend leuk om die beestjes te zien op het strand van Zuid-Afrika. 300 foto’s van pinguïns verder zijn we doorgereden naar Cape Point en Kaap de Goede Hoop. Wauw. Echt zo ontzettend mooi. Cape Point is het zuidelijkste puntje van Kaapstad. Op deze plek heb je heel veel punten met mooi uitzicht. En dat uitzicht went nog steeds niet. Overal is het mooi hier. Ik geniet iedere dag opnieuw weer van het uitzicht vanuit mijn appartement. Maar goed, Cape Point dus. Je kunt naar boven lopen en je kijkt eigenlijk overal uit op zee, kleine strandjes en rotsen. Echt super mooi.
Ook Kaap de Goede Hoop was mooi. Ik vond het minder als Cape Point omdat het eigenlijk alleen rotsen waren maar het is wel iets wat je gezien moet hebben als je er toch bent.
Van de ene kant voelt het alsof ik hier al heel lang ben omdat ik eigenlijk al veel weet van Stellenbosch en de omgeving. Aanpassen gaat dus super snel. Van de andere kant voelt het ook alsof ik er nog helemaal niet lang ben, wat eigenlijk ook wel zo is.
Nou goed, eigenlijk gaat alles prima hier. Op schimmel in Femke haar kamer na, maar daar komen ze snel wat aan doen gelukkig. Er is hier genoeg te doen en te zien en ook het mannelijke volk dat hier rondloopt in het appartement is prima uitzicht ;) Vervelen zal ik me dus niet snel.
Mocht je het trouwens leuk vinden om een bijdrage te leveren voor de crèche of het project in Jonkershoek, dan kan dat altijd. Ik had zelf het idee om hier dan spullen voor de kinderen te kopen. Spulletjes opsturen is namelijk lastig en duurder. Mocht je het dus leuk vinden, en het is echt geheel vrijwillig, neem dan even contact op met mij. Je zou dan bijvoorbeeld een bedrag over kunnen maken waarvan ik dingen kan kopen voor de kids op de crèche of voor het project in Jonkershoek. Ik kan dan echt laten zien wat er met het geld is gedaan door foto’s te maken. Ook als je zelf ideeën hebt voor spulletjes of andere dingen hoor ik dat graag zodat ik kan laten zien wat er gebeurd met de dingen die jullie inbrengen.
Het geld kan ook aan Prochorus worden geschonken, maar dan is niet zichtbaar wat ze met het geld hebben gedaan omdat ze dit natuurlijk voor veel verschillende dingen kunnen gebruiken. Ik kan het echt zichtbaar maken als het via mij gaat.
Nogmaals, het is geheel vrijwillig en iedereen is vrij om een bedrag te kiezen. Ik hoor het graag :)
Totsiens!
Liefs,
Milou
PS: Wifi is weer enorm slecht dus meer foto's uploaden doe ik later..
Inmiddels werk ik de crèche waar ik de komende vier maanden zal werken. De eerste twee weken stonden in het teken van oriënteren en bekijken welke crèche het beste bij je past. Over de 1e crèche had ik al verteld in mijn vorige verslag, over de 2e crèche nog niet.
Ik vond het al heftig om de 1e crèche te zien en toen ik op de andere crèche kwam schrok ik nog erger. De kids zaten in een nog kleinere ruimte en hier waren nog minder faciliteiten dan op de 1e crèche. Bijna alle kinderen huilden, tafels en stoeltjes stonden opgestapeld en werden helemaal niet gebruikt, er lagen een paar matrassen op de grond voor kinderen die wilden slapen, er was geen verschoontafel voor de baby’s, heel weinig speelgoed en veel kinderen hadden wondjes. Toen ik dacht bijna alles gezien te hebben, bleek nog dat de kinderen enorm veel te eten kregen. Eerst kregen ze yoghurt, daarna chips (!) en een uurtje later kregen ze lunch in de vorm van melk met brood of een warme maaltijd. Sommige kinderen werden door de leidster gevoerd. Ook de kinderen die niet wilden eten werden bijna gedwongen om te eten. De lepel werd naar binnen geduwd en het kind moest en zou eten. Als ze het uitspuugden werd de leidster boos en gaf ze het weer opnieuw. Ik vond dit echt vreselijk om te zien. Mijn eerste gedachte was dan ook: hier wil ik geen vier maanden blijven.
De dag erna ging ik er weer naartoe en toen was het al beter. Met de kinderen ging het goed en de sfeer was beter. Alleen het eten geven door de leidster was nog steeds hetzelfde. De kinderen die ik eten gaf heb ik laten eten op hun eigen tempo en als ze niet meer hoefden heb ik het weggezet.
Er waren hele schattige baby’s op de crèche waar ik natuurlijk lekker mee geknuffeld en gespeeld heb.
Op de 3e dag had ik zin om naar die crèche te gaan. Ook die morgen was weer erg leuk. En toen sloeg de twijfel toe. Voor welke crèche moest ik nu kiezen? Ik vond het echt heel lastig en heb geprobeerd om naar mijn gevoel te luisteren. Probleem was alleen dat beide crèches mijn hart hadden gestolen. Ik wilde voor allebei wat betekenen.
Uiteindelijk heb ik gekozen voor de crèche waar ik me het prettigste voelde bij de leidsters en dat was op de 1e crèche. Ook zij handelt op een bepaalde manier die niet mijn voorkeur heeft, maar daar kunnen we wat aan doen.
Deze week zijn we gestart op onze vaste crèches. Weer even wennen om weer op een andere groep te staan. Ook miste ik de baby’s wel een beetje. De afgelopen drie dagen werden we flink uitgetest door de kinderen. Het is echt heel lastig om niet te kunnen communiceren met de kinderen. Zij merken dat natuurlijk ook waardoor ze dingen zeggen die we natuurlijk niet kunnen verstaan, maar je merkt gewoon dat ze iets zeggen om je uit te dagen. Ook lachen ze je recht in je gezicht uit. Het is ook lastig om duidelijke grenzen aan te geven omdat je de taal niet spreekt en ze niet zo goed Engels kunnen. Alleen standaard woordjes zoals stop. Maar om nou de hele morgen stop te roepen is ook zo iets, dan wordt het zo negatief. Ik probeer wel te laten merken dat ik iets fijn vindt, als kinderen bijvoorbeeld naar me luisteren of netjes werken geef ik ze een duim of high-five zodat ze leren welk gedrag positief is. Door ze te complimenteren hoop ik dat ze dat gedrag vaker zullen laten zien.
Ook probeer ik dingen uit met belonen. Zo geef ik bijvoorbeeld eerst de kinderen die rustig zitten te wachten wat speelgoed en kinderen die niet luisteren laat ik wachten. Op die manier probeer ik grenzen aan te geven en duidelijkheid te geven.
Het is nog even zoeken en ik ben ook pas net bezig, maar het is wel fijn om te merken dat kinderen naar je luisteren en dingen van je oppakken, al is dat maar 1 van de 10 keer. 9 van de 10 keer luisteren ze namelijk niet ;)
De middagen in Jonkershoek zijn wat rustiger. Ook kunnen we daar zelf wat meer ontspannen door lekker met de kinderen buiten te spelen. Wij vieren vinden het belangrijk dat de kinderen kunnen ontspannen omdat ze al de hele dag op school hebben gezeten. Echter wordt er daar op dinsdag en donderdagmiddag veel waarde gehecht aan het rekenwerk. Er komt dan een juffrouw en zij rekent met de kinderen. Beter gezegd: ze geeft ons de opdracht om met de kinderen te rekenen. We worden dus een beetje gecommandeerd om dingen te gaan doen op die dagen en daar zijn wij dus niet van gediend waardoor wij weer geen zin hebben om op dinsdag en donderdag daar naartoe te gaan. We doen dit wel, maar proberen die juffrouw een beetje te vermijden voor hoever dat gaat.
Misschien handig om daar een keer met haar over te praten.
Er werkt daar ook nog een jongen, een soort manager. Wanneer je met hem praat is hij heel aardig en grappig, maar zodra de kinderen komen is het een echte zuurpruim. Er kan geen lachje vanaf en grapjes met de kinderen maken is blijkbaar heel erg lastig voor hem.
Zo kwamen we vandaag op het briljante idee om een watergevecht te houden en dus gingen we ballonnen vullen met water. De manager leek hier niet blij van te worden en ging weg. Hij woont daar heel dicht in de buurt en gaat vaker naar huis om wat dingen te doen, iedere middag wel drie keer, maar nu bleef hij volgens mij extra lang weg. Toen hij terugkwam hebben we even duidelijk gemaakt dat hij iets heel leuks heeft gemist.
Dit maakt de stage in Jonkershoek ook wel lastig omdat hij heel anders is als de kinderen er zijn. Hij is dan echt chagrijnig en kan heel bot en boos op de kinderen reageren terwijl dat helemaal niet nodig is.
Maar goed, verder gaat alles goed hier. Het is hier heerlijk weer, lekker warm en lekker zonnig. Lekker in de korte broek dus :)
Afgelopen weekend zijn we naar Simon’s Town geweest, naar de pinguïns. Zo ontzettend leuk om die beestjes te zien op het strand van Zuid-Afrika. 300 foto’s van pinguïns verder zijn we doorgereden naar Cape Point en Kaap de Goede Hoop. Wauw. Echt zo ontzettend mooi. Cape Point is het zuidelijkste puntje van Kaapstad. Op deze plek heb je heel veel punten met mooi uitzicht. En dat uitzicht went nog steeds niet. Overal is het mooi hier. Ik geniet iedere dag opnieuw weer van het uitzicht vanuit mijn appartement. Maar goed, Cape Point dus. Je kunt naar boven lopen en je kijkt eigenlijk overal uit op zee, kleine strandjes en rotsen. Echt super mooi.
Ook Kaap de Goede Hoop was mooi. Ik vond het minder als Cape Point omdat het eigenlijk alleen rotsen waren maar het is wel iets wat je gezien moet hebben als je er toch bent.
Van de ene kant voelt het alsof ik hier al heel lang ben omdat ik eigenlijk al veel weet van Stellenbosch en de omgeving. Aanpassen gaat dus super snel. Van de andere kant voelt het ook alsof ik er nog helemaal niet lang ben, wat eigenlijk ook wel zo is.
Nou goed, eigenlijk gaat alles prima hier. Op schimmel in Femke haar kamer na, maar daar komen ze snel wat aan doen gelukkig. Er is hier genoeg te doen en te zien en ook het mannelijke volk dat hier rondloopt in het appartement is prima uitzicht ;) Vervelen zal ik me dus niet snel.
Mocht je het trouwens leuk vinden om een bijdrage te leveren voor de crèche of het project in Jonkershoek, dan kan dat altijd. Ik had zelf het idee om hier dan spullen voor de kinderen te kopen. Spulletjes opsturen is namelijk lastig en duurder. Mocht je het dus leuk vinden, en het is echt geheel vrijwillig, neem dan even contact op met mij. Je zou dan bijvoorbeeld een bedrag over kunnen maken waarvan ik dingen kan kopen voor de kids op de crèche of voor het project in Jonkershoek. Ik kan dan echt laten zien wat er met het geld is gedaan door foto’s te maken. Ook als je zelf ideeën hebt voor spulletjes of andere dingen hoor ik dat graag zodat ik kan laten zien wat er gebeurd met de dingen die jullie inbrengen.
Het geld kan ook aan Prochorus worden geschonken, maar dan is niet zichtbaar wat ze met het geld hebben gedaan omdat ze dit natuurlijk voor veel verschillende dingen kunnen gebruiken. Ik kan het echt zichtbaar maken als het via mij gaat.
Nogmaals, het is geheel vrijwillig en iedereen is vrij om een bedrag te kiezen. Ik hoor het graag :)
Totsiens!
Liefs,
Milou
PS: Wifi is weer enorm slecht dus meer foto's uploaden doe ik later..
-
25 Februari 2015 - 22:00
Eva:
Wauw Milou, mooie blog weer!
We wisten al het een en ander door Skype maar dat van die mannen had je wel achterwege gelaten he!! ;)
Keuze van de crèche heb je goed gedaan, ga vooral je gevoel achterna en bespreek dingen als ze niet goed gaan. Je doet t super met de kindjes lees ik!
Mooi dat je t goed naar je zin hebt op stage, in t appartement en super dat je in t weekend zuid Afrika verder kunt verkennen! En dat ook nog terwijl het bloody hot is... Pohh jaloers!!
Maedje, geneet, en euver die manne hebbe we t nog wal :p
-
25 Februari 2015 - 22:03
Mam:
Lieve Milou,
Heb weer genoten van je mooie verhaal, [veel wist ik al via het appen,maar het uitzicht op de mooie mannen is nieuw voor me ha ha].
Ben zo blij dat je het naar je zin hebt, dat maakt het voor mij ook wat gemakkelijker .
Ik ben zo benieuwd om alles wat je over het land verteld in het echt te zien..over 4 maanden is het zover..
tot die tijd moeten we het doen met je foto.s en verhalen.
Geniet, geniet van al de mooie dingen en de kinderen waar je een lieve juf voor bent.
Ik zal je helpen om een bedragje in te zamelen zodat je mooie spullen voor de kindjes kunt kopen.
Je bent een kanjer...
liefs mam xxx -
25 Februari 2015 - 22:25
Pap:
Milou, goed bezig. Het begin is gemaakt. Nog even en dan nemen jullie het daar over. Geef die "manager" even de tijd om aan jullie aanpak te wennen, dan zal hij ontdooien zeker als jullie aanpak een positieve invloed heeft op de kinderen. Geniet van je tijd op de crèche in van de indrukken die je opdoet. Groeten aan jullie allemaal. -
25 Februari 2015 - 22:40
May:
Ha Milouke.
Inderdaad....de tijd vliegt. Al weer een aantal weken onderweg! Ja....inspelen op het gedrag van je collega's valt niet altijd mee. -
25 Februari 2015 - 22:46
May:
(Goh....mijn bericht is maar half geplaatst?! Was de vorige keer ook al; doe wellicht iets fout......)
De boulders met de pinguïns is inderdaad schitterend!! En dat je er gewoon tussendoor kunt lopen. Echt bizar! Geniet er maar lekker van!!
Dikke kus en tot de volgende keer.
-
25 Februari 2015 - 23:13
Jule:
haa Leeve!
Wat super om te lezen dat het je goed gaat!!
We hebben je wel gemist met het sambal! Maar ik lees al dat
Jij niets te klagenn hebt daar!
Mooie verhalen schrijf je, het geeft een goede indruk van wat je daar allemaal
Meemaakt.
Geniet er maar lekker van! Want de tijd vliegt voorbij!
Ik kijk uit op alweer het volggende bericht.
Dieke kus
Juulke -
26 Februari 2015 - 12:17
Hans:
Te cool sê! Duidelik dat jy dit goed na jou sin het, toppie! Enne nie te veel "coca cola light" -breaks hè .... die kêrels moet ook net werk;)
maareh so te lees gaan dit jou daar prima af, klink asof jy meer werk aan die leiding en leidster het dan aan die Koters self. Hup ff die Hollandse sweep daaroor ... alhoewel hulle daar geskiedkundig dalk nie so vrolik van word;)
Hou jy taai en groete!
hans -
26 Februari 2015 - 16:00
Wendy:
Ha lieve meid :)
Wat leuk om weer je verhalen te lezen. Fijn dat je ook een keuze hebt kunnen maken die voor jou fijn aanvoelt. Ik weet zeker dat je een leuke stage gaat krijgen met alle schattige kindjes :)
Super fijn dat jullie al zoveel mooie dingen hebben mogen zien en ja de foto's mag je blijven sturen!
Alleen die foto's van Skype die hoeven niet meer, hahaha wat zien we eruit op beeld :p Maar we doen weer snel een keertje skypen meid, dan misschien overdag zodat ik je uitzicht in het echt kan zien :D :D
veel liefs
xoxo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
